Veerklemmen worden doorgaans gemaakt van een strook verenstaal, zo gesneden dat de ene kant een smal uitsteeksel heeft, gecentreerd op het uiteinde, en de andere kant een paar smalle uitsteeksels aan weerszijden. De uiteinden van deze uitsteeksels worden vervolgens naar buiten gebogen en de strook wordt opgerold tot een ring, waarbij de uitstekende lippen in elkaar grijpen.

Om de klem te gebruiken, worden de blootliggende lipjes naar elkaar toe gedrukt (meestal met behulp van een tang), waardoor de diameter van de ring groter wordt, en wordt de klem op de slang geschoven, voorbij het gedeelte dat op de weerhaak gaat. De slang wordt vervolgens op de weerhaak bevestigd, de klem wordt weer uitgezet, op het gedeelte van de slang over de weerhaak geschoven en vervolgens losgelaten, waardoor de slang op de weerhaak wordt gedrukt.

Klemmen van dit ontwerp worden zelden gebruikt voor hoge drukken of grote slangen, omdat er grote hoeveelheden staal voor nodig zijn om voldoende klemkracht te genereren, en het onmogelijk is om ermee te werken met alleen handgereedschap. Ze worden vaak gebruikt op slangen voor koelsystemen van auto's met een diameter van enkele centimeters, bijvoorbeeld op de meeste watergekoelde Volkswagens

Veerklemmen zijn met name geschikt voor krappe of anderszins onhandige plaatsen waar voor andere klemtypen spangereedschappen nodig zijn die vanuit smalle en mogelijk ontoegankelijke hoeken worden aangebracht. Dit heeft ze bijzonder populair gemaakt voor toepassingen zoals motorruimtes in auto's en voor het beveiligen van weerhaakverbindingen bij pc-waterkoeling.