Veerklemmen zijn meestal gemaakt van een strook veerstaal, gesneden zodat de ene zijde een smal uitsteeksel heeft gecentreerd aan het uiteinde, en de andere kant een paar smalle uitsteeksels aan beide kanten. De uiteinden van deze uitsteeksels worden vervolgens naar buiten gebogen, en de strip rolde om een ​​ring te vormen, met de uitstekende tabbladen in elkaar.

Om de klem te gebruiken, worden de blootgestelde tabbladen naar elkaar gedrukt (meestal met behulp van tang), waardoor de diameter van de ring wordt vergroot en de klem op de slang wordt geschoven, voorbij het gedeelte dat op de barb gaat. De slang past vervolgens op de barb, de klem breidde zich opnieuw uit, gleed op het gedeelte van de slang over de barb, en liet vervolgens de slang op de Barb comprimeren.

Klemmen van dit ontwerp worden zelden gebruikt voor hoge drukken of grote slangen, omdat ze onhandige hoeveelheden staal zouden vereisen om voldoende klemkracht te genereren en onmogelijk te werken met het gebruik van alleen handgereedschap. Ze worden vaak gebruikt op automotive koelsysteemslangen enkele centimeters in diameter, bijvoorbeeld op de meeste watergekoelde Volkswagen

Leerklemmen zijn met name geschikt voor beperkte of anderszins ongemakkelijke plaatsen waar andere cliptypen strakker gereedschap zouden vereisen die worden aangebracht vanuit smalle en mogelijk ontoegankelijke hoeken. Dit heeft ze vooral populair gemaakt voor toepassingen zoals autotermoersbaaien en voor het beveiligen van BARB-verbindingen in PC-waterkoeling.